sسیب سرخی سر نیزه
نامت را که می شنوم، انگار خون تازه می دود میان رگ های حیاتم ...
کمی قد راست می کنم به مدد داستان "حر" و "زهیر" و امثالهم ...
اصلا انگار با ذکر نامت، مسلمانی ام بوی تازگی می گیرد ...
ای امام شهید من ... ح س ی ن ....
حالا امسالی را به خاطر ندایی که سال های دور در گوش تاریخ خواندی "هل من ناصر ینصرنی" و هر محرم به جانم می ریزی، و برای امامی که هنوز تنهاست، باید امسال محرم را طور دیگری بگذرانم، باید!
تمام حجت من برای مسلمانی، حسین ابن علی -علیه السلام- است* ...
* دیالوگی از فیلم"روز واقعه" که مدت هاست در کنج دلم جاخوش کرده ...
.
.
.
.
زود بیدار شدم تا سر ساعت برسم
باید این‌بار به غوغای قیامت برسم
من به “قد قامت” یاران نرسیدم، ای کاش
لا اقل رکعت آخر به جماعت برسم
آه، مادر! مگر از من چه گناهی سر زد
که دعا کردی و گفتی به سلامت برسم؟
طمع بوسه مدار از لبم ای چشمه که من
نذر دارم لب تشنه به زیارت برسم
سیبِ سرخی سر نیزه ست، دعا کن من نیز
اینچنین کال نمانم به شهادت برسم
محمد مهدی سیار
.
.
.
زیر نگاه حضرت ارباب،
انشاالله ده شب اول محرم را میزبان قدم هایتان خواهم بود،
عزاداران ح س ی ن ...
کلمات کلیدی :
