نقره میزنن به عشق مولا
غروب است..
نقاره خوانان دارند نقاره می زنند..
و شیپور زنان، شیپور..
انگار که می گویند
"صدای ما را از مرکز جهانی رافت و رحمت رضوی می شنوید"..
همه حرم برگشته اند
و نگاه شان به آن بالاست..
غروب است؛
غروبِ جمعه...
نه کسی برگشته است
و نه کسی به آن بالا نگاه می کند..
نه نقاره ای است که بخواند
و نه شیپوری..
و نه ندای "انا بقیة الله فی أرضه"..
می شود روزی نقاره خوانان برای "او" هم نقاره زنند؟
کلمات کلیدی :
