شبیخون فرهنگی

واعتصموا به حبل الله جمیعا ولاتفرقوا

چه معنای جالبی دارد. مردانی که روزگاری به قول امام راحل‏مان تاریخ اسلام، جز یک برهه از صدر اسلام جوانانی مثل جوانان ایران ما سراغ ندارد و ملتی مثل ملت ایران در تاریخ ثبت نشده است. این را می‏خوانم و به ملت‏مان می‏بالم، به برادرانم و سرنوشت افتخار آمیزی که رقم خورد برایمان. در یکی از یادداشت‏های محمد حسین جعفریان (روزنامه‏نگار) می‏خواندم که نوشته بود هر وقت نقشه دوران صفویه و قاجاریه و نقشه‏ای که تحویل ما داده‏اند را نگاه می‏کرده همیشه حرص می‏خورده، تا جایی که حتی جدایی بحرین اشکش را در آورده بود.

بازهم کمدی پافشاری مجامع بین‏المللی و تحریک قدرت‏طلبان بومی و به واسطه آنان تحریک مردم و یک صندوق رأی قلابی و جدایی شدن تکه‏ای از یک سرزمین از پیکرشان، چند جزیره را به راحتی از ما گرفتند. اما حتی یک گلوله هم شلیک نشد و این شد که از تاریخ متنفر شد. اما وقتی جمله معروف حضرت امام را می‏بینم واقعاَ باید تأملی کرد و دید که سیاست‏مداران و جوانان یک پارچه آن نسل با اتکا به ولی‏شان کارهای خدایی می‏کردند. وقتی با مقاومت، شهادت، جهاد، ایثار، تمام اراضی اشغالی را از دست مزدوران بعثی آزاد کردند. می‏خواهم بگویم این بار هم که حمله شد مجری برنامه همان نظام سلطه بود.

«همان طراحان و نظریه‏پردازان تفرقه بینداز و حکومت بکن» اما این بار معادلاتشان را عده‏ای جوان به هم زدند و این مایه افتخار است.

جنگ تمام شد اما نظام سلطه مثل همیشه بی کار ننشسته و با طراحی‏های دقیق وغفلت ما وارد فتنه‏های جدید خواهد شد. یادمان باشد که چه بر ما گذشت و چه پرچم با ارزشی را به ما سپردند و رفتند. حالا نوبت ماست در فضایی آکنده از گناه و سیاهی و غربت و بوی نفاق و دود سیگار برگ پادشاهان رسانه و زیر بارانی از هجمه و شبهه و شبیخون فرهنگی و درپناه سوره والعصر و دعای خیر امام خامنه‏ای و امت شهیدپرور به سوی جبهه‏ی سخت، در جنگی نرم روان شویم تا دنباله باطل را قطع کنیم و ریشه شجره فتنه را برکنیم و جهان را آماده ظهور مولایمان کنیم. انشاءالله

رضا شاعری