خونه پدری 3

هر سال تنها
جای خالی نبودنش گم می‌شود
در هیاهوی روزهای آخر سال

2 دلم گرفته از خانه ای که دلم راگرفت

3حرف های روی دلم مانده

آخر مگر ابر هم روی دل سنگینی می کند

 4هزار و یک بغض داشتی خانه قدیمی

هزار و یک خاطره و داستان

که باید شهرزاد قصه ها گریه کند . .

5)در تو سالها بغض در بغض گره خورد

6)بعد در کودکی منکودکی خوابید

با چشم های خیس

7)سیب سرخ را اولین بار آنجا فهمیدم

چه عطری داشت، من انگار از ازل عاشق اباعبدلله زاده شدم

8)یک بار در همان کودکی که الان با خود آن را دارم

و با همان شیطنت لبخند ها

نم نم باران بادکنک را ترکاند

من متحیر و ناراحت. پدر دست هایم را فشرد

باران شدیدتر شد. بابا رفت با یک بادکنک آمد

این بار حسابی خیس شده بود

9)من دردهایت را می‌شمارم
تو بغض‌هایم را

حساب بغض‌هایم از دستت در می‌رود !
وقتی که دردهایت از حرف‌هایت جا می‌افتند

10)هر آدمی حاضر است دنیایش را بدهد برای داشتن چیزی

یکی برگشتن به گذشته
دیگری رسیدن به آنچه ندارد
آن یکی برای آنچه از دست داده

من اما . .

گذشته ام تو بودی
تمام آنچه همیشه داشتم و نداشتم؛
و هر آنچه دنیا از من گرفت ..

دار و ندار و همه هستی‌ام را می‌دهم
یک لحظه
سرم را بگیر بر دامنت
دلتنگ و دل گرفته و غمگینم
می‌خواهم همان جا بمیرم . .

چقدر وجودت نعمت است

دوست داشتم خدمتت را بکنم

هرروز دستانت را ببوسم

خدایا چه توفیقی را از من گرفتی

11)یهوده به دنبال نشانی باران نگرد!

نگاهی به روزهای تقویم بینداز:
ابرها
گل‌ها
باران
همه مرده‌اند

12)دست بزن !
بر گلوی خیسم . .

جنس آهم آشنا نیست؟

این نوشته پایان ندارد اگر بنویسم تا صبح می آید

به نیت 12معصوم پایان سخن

خونه پدری 2

سلام خانه پدری

خیلی وقت بود که تغییر نکرده بودی

چقدر رنگ و رویت تغییر کرده

قدت هم بلند ترشده

دیگر تصویر از آن خانه قدیمی که در فیلم ها هست

نداری

چقدر به روز شده ای

چقدر من با تو خاطره داشتم

چقدر در اینجا غم را به زانو گرفتیم

چقدر با تو خاطره دارم

چه شد که یکهو رفیق نیمه را ه شدی؟!!

نمیدانم

خونه پدرری

سرمن اگر بشکست به فدای چشم مستت

پی.اس1: می خواستم بهت بگم چقدر پریشونم 
              دیدم خود خواهیه ، دیدم نمی تونم 
              تحمل می کنم بی تو به هر سختی 
            به شرطی که بدونم شاد و خوشبختی 
              تو رو می خوام ، تموم زندگیم اینه 
                دارم می رم ، ته دیوونگیم اینه 
                نمی رسه به تو حتی صدای من 
               تو خوشبختی ، همین بسه برای من
 
پی.اس2: سر من اگر که بشکست، به فدای چشم مستت

آفتاب را دوست دارم و چون نماز خوانده ای خدا پرست شده ام

 آفتاب را دوست دارم

به خاطر پیراهنت روی طناب رخت،

باران را،

اگر می بارد بر چتر آبی تو

و چون تو نماز خوانده ای خداپرست شده ام.

.

.

God Bless You

از سر راه من برو کنار

یک نیروی عجیب و غریبی توی وجود من هست
که مدام ترغیبم می‌کند
تا بفهمم
آن‌ور دنیا چه خبر است؟!

.

.

.

واقعا راهی برای سرک کشیدن وجود ندارد؟!!

.
.
.
.

شیمیایی . . .مسابقه طناب کشی با شهدا