سررسید2

[نوشته ی رمز دار]

سررسید

[نوشته ی رمز دار]

ببار ای بارون ببار . .

یادش به خیر حرم آقا امام رضا

میلاد حضرت مادر سلام الله علیه

چه شورو شعفی هست وقتی توی صحن آقا دست جمعی میریم

مسجد گوهرشاد

میلاد

شعرخوانی دست جمعی

یک به یک صحن ها رو دور میزنیم تا صحن گوهرشاد

تبریک وشادباش عرض ادب

چقدر مشتاق به هییت ما می پیونده

کی دوباره میلاد خانم میشه

امسال میشه یازدهمین سال

چه صفایی داره

یه خانمی می گفت من از سال 80که شما می آیید اینجا

با خودم قرار گذاشتم شب میلاد حضرت زهرا هرجوری هست خودمو برسونم.

دلم برا حرمت تنگ شده

ایکاش بیام اونجا بلکه دلم بلرزه

ایکاش یه ذره صفای نوجونی طراوت و پاکی اون روز ها تودلم زنده بشه

این روزها که خیلی بد شدم یاد همون نوشته رضا امیرخانی

تو کتاب بی وتن می افتم

که تو پست های قبلی فرستادم.

یا امام رضا

شما میتونی بغیر حساب بهم روزی بدی، ازت میخوام دلم رو صفا بدی

البته ظرفش رو هم بده.

خیلی دلگیرم از خودم گرفته

پی نوشت: اول دلم را صفا داد     آِئینه ام را جلا داد

آخر به باد فنا داد   عشق تو خاکستر من

پ2:

اهم وزن دارم هم قافیه را نباخته ام . .

1

با فرماندتون کار دارم

گفتم با فرماندتون کار دارم/

گفت الان ساعت یازده است ملاقاتی قبول نمی کنه.../ رفتم پشت در اتاقش در زدم/ گفت: کیه؟/ گفتم: مصطفی منم/گفت: بیا تو./ سرش را از سجده بلند کرد، چشم های سرخ خیس اشک. رنگش پریده بود. نگران شدم. گفتم چی شده مصطفی؟ خبری شده؟ کسی طوریش شده؟/

دو زانو نشست. سرش را انداخت پایین. زل زد به مهرش. داته های تسبیح را یکی یکی از لای انگشتاش رد می کرد/ گفت: یازده تا دوازده هر روز را فقط برای خدا گذاشته ام. بر میگردم کارامو نگاه می کنم. از خودم می پرسم کارهایی که کردم برای خدا بود یا برای دل خودم.

خاطره ای از فرمانده شهید مصطفی ردانی پور

ای کاش حرکت کنیم

کاش با تو بودیم آن زمان که فرشتگان، تو را بر هودج نور می‌گذاشتند و

بالهای خویش را سایبان زخمهای روشن تو می‌کردند.

گریه ما، نه برای رفتن تو، که برای جا ماندن خویش است.

احساس می‌کنم که در این قیل و مقال، چه قال گذاشته شده‌ایم، چه از پا افتاده‌ایم، ‌چه در راه مانده‌ایم، چه در خود فرو شکسته‌ایم...

شهید آوینی

ایکاش جا نمی مانیدم از این قفله

ایکاش حرکت کنیم.

ما خودمان را ال گذاشته ایم

درجا میزنیم

سوال . . .

خوک گردن کلفتی دارد. برای همین نمی تواند سرش را راحت تکان دهد.

خوک تنها حیوانی است که قادر به دیدن آسمان نیست

-به خاطر گردن کلفتش-

و از همین رو نجس است.

نه به خاطر ژنتیک،

نه به خاطر خوردن مدفوع،

نه به خاطر...

فقط به این دلیل که نمی تواند آسمان را ببیند،

تا ابدالدهر نجس خواهد ماند ...

(بی وتن- امیرخانی)

از خودم می‌پرسم:

این احساس گردن کلفتی عجیبی

که مدتی است به سراغ دل من آمده،

آیا ربطی به نجاست خوک ندارد؟!!!